Java
Door: Suzanne en Edward
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
18 Juli 2013 | Indonesië, Jogjakarta
Lieve familie en vrienden,
De eerste week vakantie zit erop. We hebben al veel gezien en meegemaakt. Hier een korte samenvatting.
Woensdag 10/07
Aangekomen op Jakarta. Geen geld gewisseld van tevoren, dus als twee verdwaalde toeristen op zoek naar een ATM. Dat duurde serieus 45min. En ondertussen bestookt met 'Taxi? Good price for you'. Het hotel was erg nice; goed bed, warme douche, erg schoon (misschien wel voor het laatst deze vakantie...).
Donderdag 11/7
Jakarta meteen verlaten. Wat een vreselijke stad. Zo druk en idioot. Nu merken we voor het eerst hoe chaotisch dit land is, aangezien Lonely Planet en internet beide wijzen op een station van waar we de trein kunnen nemen, maar deze blijkt hier niet te rijden. Uiteindelijk in de trein naar Bogor tussen de Javanen. In Bogor aangekomen, gingen we eerst wat drinken ergens. Er komt een man naar ons toegelopen en vraagt: 'Are you Edwin and Suzanne from Holland? I am waiting for them. I'm tourist guide. '
Instinctief zeiden we allebei nee, en Suus zei vlug: 'maar verderop zag ik nog twee backpackers, misschien zijn dat ze.' Hij druipt af en wij blijven verbijsterd achter. Stille kracht?? Of heel goeie skills...
Spullen gedropt in een hostel en naar de Kebun Raya gegaan. Dit zijn de grootste botanische tuinen ter wereld. We hebben er echter niet lang van kunnen genieten aangezien een van de befaamde onweersstormen losbarstte (Bogor kent er 332 per jaar). Anderhalf uur geschuild tussen allerlei exotische bomen en vogels (die klonken als een piepende machine dat automatisch blikken opentrok). Uiteindelijk toch maar gaan lopen en toen we eten wilden kopen bij een warung per ongeluk aan een moslima gevraagd of ze varken hadden. Oeps.
Verder gechilld in pension onder het genot van een driekoppig canon aan moskee gebrul dat dag en nacht onze oortjes streelde.
Vrijdag 12/7
'S ochtends met de tassen op weg om de puncak pass over te gaan (pas over de bergen). We vonden een minibusje waarin we met z'n 16en met 90 km/u over de S-bochten scheurden. Dagelijkse portie adrenaline driedubbel gehaald toen we zonder remmen de berg af schoten. Gedropt in Cipanas en vervolgens achterop een truck meegelift naar Cibodas.
In Cibodas zijn we naar het Gede Pangrango national park geweest. We besluiten naar de waterval te hiken (2,5u klimmen door oerwoud) en zijn zo eigenwijs om de backpacks mee te nemen, want die lieten we liever niet achter in het kantoor beneden. Wat een klim... 2,5u later is het uitzicht en de waterval echter zo prachtig dat het die 6 liter zweet meer dan waard was. National geographic filmpjes zijn er niks bij. Op de terugweg gaat het een stuk sneller en spot Edward een paradijsvogel die 15min lang met ons mee hupst.
Van Cibodas gaan we 's avonds terug naar Cipanas en verder naar Cianjur en dan naar Bandung. Een erg lang en vermoeiende reis, maar in Bandung een mooi hotel gevonden nadat we de taxichauffeur 20.000Rp ipv 70.000Rp hebben gegeven en flink ruzie hebben gemaakt.
Zaterdag 13/7
Vroeg op om de trein naar Yogyakarta te nemen, want Bandung is ook een vieze, drukke, nare stad. De trein bleek echter al vertrokken; we kunnen pas om 15.30u weg. Edward werd gek en stelde voor om de hele ochtend en middag op het station te wachten, maar Suus bracht ons naar Dago, 10km buiten de stad op de top van een heuvel (waar Edward weer kon ademen). Hier zagen we de grootste spinnen ever (zo groot als je gezicht). Edward haalde zijn camera tevoorschijn terwijl Suus peentjes zweette van angst. Daarna liepen we naar een oud koloniaal Hollands theehuis om daar de middag door te komen en wat te eten.
Om 1400u vertrekken we weer terug naar het station; dan zijn we ruim op tijd dachten we. Niets bleek minder waar: het verkeer stond overal vast. We besluiten uit de minibus te jumpen en te gaan rennen. Suus brak daarbij nog even een zijspiegel van een dure in de file staande auto af. Doorgerend en niet achtervolgd.
Trein gehaald! Net op tijd.
Om 23.30u aangekomen in Yogya. Wat een verademing. Rustig, prettig, fijne sfeer. Nu nog even een hostel zoeken.
We slapen in de kampung van Sosrowijayan.
Zondag 14/7
Vroeg opgestaan om een wandeltoer te doen door de stad. Mensen zijn veel minder pushy hier en iedereen lijkt meer bezig te zijn met cultuur dan met toeristen oplichten of lastig vallen. We lopen honderden meters langs marktkraampjes met batik. Hierna bezoeken we Vredeburg, een oud Hollands fort. We vervolgen onze weg naar het kraton, het paleis van de sultan van deze stad. Maar we keken het meest uit naar de vogelmarkt. Deze was echter verplaatst/weg...dus hebben we ons blij gemaakt met wandeling door het vervallen zwembadencomplex van de sultan, waar zijn 1000 vrouwen konden badderen terwijl hij van een balkon toekeek.
Op de terugweg naar het hotel 1 souvenir aangeschaft. Na een korte stop in het hotel, besloten we dat het een mooie dag was om.. Lava te zien! We nemen openbaar vervoer naar Kaliurang, een dorpje aan de voet van de Gunung Merapi. Het is een heel gedoe om er te komen want we hadden de laatste minibus gemist, maar intussen zijn we zo bedreven met reizen in Indonesië dat we er toch komen. Wanneer we aankomen is het bijna donker, en de toegang is gesloten. Edward voelt zich adventurous en stelt voor om even snel over het 1.5m hoge hekje te klimmen voor wat foto's, maar dat gaat er bij Suzanne niet in. Maar wat nu: er komen geen bussen of taxi's meer, maar onze spullen staan in Yogya. In het pikkedonker een slaapplek gezocht in het dorp (lang leve Google maps) en gevonden: ook nog eens met een dikke discount. Goed opgelost.
Maandag 15/7
Meteen om 7u ontbeten om vervolgens de Gunung Merapi te trotseren. Het pad bestaat voornamelijk uit weggesleten modder, boomwortels en woekerende jungle planten (en heel veel muggen!). Het lijkt alsof er in geen jaren iemand geweest is... Maar we zetten stug door en na een klim van 1400m worden we beloond met een prachtig uitzicht over de vulkaan en de hele vallei. Helaas geen lava te zien. We zitten op n verkeerde top ofzo... arme edje!
Met de minibus terug naar Yogyakarta en snel naar t hostel om te zien of onze backpacks er nog zijn: niets aan t handje!
Meteen weer door naar Prambanan: een 9de-eeuws hindu tempel complex. Dit is het mooiste wat we tot nu toe hebben gezien!!!! Tot zonsondergang blijven rondhangen en savonds terug in Yogya heerlijke kip/vis gegeten op straat. Wat een dag!
Dinsdag 16/7
Met het openbaar vervoer naar het uber toeristische borobudur. We komen twee Slowaken tegen en edward weet natuurlijk weer een discount voor de bus voor ons 4en te regelen. Borobudur is minder indrukwekkend dan Prambanan (volgens ed, Suus vindt allebei super!) maar het gebied en de sfeer is heerlijk, tussen de rijstvelden en van verre de boeddhistische gonggeluiden. Na een heel gedoe met al die verschillende bussen weer naar Yogya. We lopen de Jl malioboro af (hoofdstraat Yogya) en kopen lekkere loempia's (Suus en loempia's, wie had dat gedacht!?) op weg naar t museum waar we een wayang kulit voorstelling gaan kijken.
Woensdag 17/7
Het plan was om naar het dieng plateau te gaan en daar vanaf de vulkaan een zonsopgang te aanschouwen. We komen er gelukkig op tijd achter dat de vulkaan te actief is en daarom niemand in de buurt mag komen. We maken plannen om naar Solo te gaan, maar lezen in de lonely planet dat dit een fundi nest is, zelfs voor Indonesische begrippen. Omdat we niet met stokken geslagen of gestenigd willen worden, besluiten we naar de zuidkust te reizen. We gaan naar Parangtritis (soort van Katwijk aan zee).
Met de bus daar gekomen. Het is uitgestorven, maar we willen hier toch overnachten. De eerste kamer was veel te duur, bij de tweede hadden we betaald en zagen we een berg levende, rennende kakkerlakken en bedwantsen onder het matras (Edward met de smoes: 'allergic, allergic' geld terug geëist), de derde kamer was duur plus kakkerlakken en bedwantsen. Toen we bijna bedachten dat we terug zouden gaan na de strandwandeling, vonden we tenslotte de 4e kamer. Heel basic maar aan het strand, goedkoop en een lieve Javaanse eigenaresse die ontzettend lekker kon koken. De nacht was zwaar: nu weten we dat bedden gemaakt van steen en het ontbreken van stromend water niks voor ons is.
Donderdag 18/7
Vandaag zijn we vroeg terug gegaan naar Yogya, onze lievelingsstad. We zitten nu in het hostel even bij te komen. Straks gaan we eindelijk ontbijten, want oh ja, die ramadan...geen pretje. Het is niet makkelijk om aan eten te komen en tegelijk willen we ook niet als asociale toeristen gedragen zoals de Fransen die we hier zien. Vandaag gaan we lekker in Yogya doorbrengen en het wat rustiger aan doen, omdat we eigenlijk maar heel weinig tijd stil zitten. Morgenochtend gaan we waarschijnlijk naar Kota Gede, het befaamde zilverstadje 5km van Yogya. 'S avonds vliegen we naar Bali om met Whitney te meeten. We uploaden zo ook wat foto's. De volgende update volgt weer snel!
Liefs
Suus en ed
De eerste week vakantie zit erop. We hebben al veel gezien en meegemaakt. Hier een korte samenvatting.
Woensdag 10/07
Aangekomen op Jakarta. Geen geld gewisseld van tevoren, dus als twee verdwaalde toeristen op zoek naar een ATM. Dat duurde serieus 45min. En ondertussen bestookt met 'Taxi? Good price for you'. Het hotel was erg nice; goed bed, warme douche, erg schoon (misschien wel voor het laatst deze vakantie...).
Donderdag 11/7
Jakarta meteen verlaten. Wat een vreselijke stad. Zo druk en idioot. Nu merken we voor het eerst hoe chaotisch dit land is, aangezien Lonely Planet en internet beide wijzen op een station van waar we de trein kunnen nemen, maar deze blijkt hier niet te rijden. Uiteindelijk in de trein naar Bogor tussen de Javanen. In Bogor aangekomen, gingen we eerst wat drinken ergens. Er komt een man naar ons toegelopen en vraagt: 'Are you Edwin and Suzanne from Holland? I am waiting for them. I'm tourist guide. '
Instinctief zeiden we allebei nee, en Suus zei vlug: 'maar verderop zag ik nog twee backpackers, misschien zijn dat ze.' Hij druipt af en wij blijven verbijsterd achter. Stille kracht?? Of heel goeie skills...
Spullen gedropt in een hostel en naar de Kebun Raya gegaan. Dit zijn de grootste botanische tuinen ter wereld. We hebben er echter niet lang van kunnen genieten aangezien een van de befaamde onweersstormen losbarstte (Bogor kent er 332 per jaar). Anderhalf uur geschuild tussen allerlei exotische bomen en vogels (die klonken als een piepende machine dat automatisch blikken opentrok). Uiteindelijk toch maar gaan lopen en toen we eten wilden kopen bij een warung per ongeluk aan een moslima gevraagd of ze varken hadden. Oeps.
Verder gechilld in pension onder het genot van een driekoppig canon aan moskee gebrul dat dag en nacht onze oortjes streelde.
Vrijdag 12/7
'S ochtends met de tassen op weg om de puncak pass over te gaan (pas over de bergen). We vonden een minibusje waarin we met z'n 16en met 90 km/u over de S-bochten scheurden. Dagelijkse portie adrenaline driedubbel gehaald toen we zonder remmen de berg af schoten. Gedropt in Cipanas en vervolgens achterop een truck meegelift naar Cibodas.
In Cibodas zijn we naar het Gede Pangrango national park geweest. We besluiten naar de waterval te hiken (2,5u klimmen door oerwoud) en zijn zo eigenwijs om de backpacks mee te nemen, want die lieten we liever niet achter in het kantoor beneden. Wat een klim... 2,5u later is het uitzicht en de waterval echter zo prachtig dat het die 6 liter zweet meer dan waard was. National geographic filmpjes zijn er niks bij. Op de terugweg gaat het een stuk sneller en spot Edward een paradijsvogel die 15min lang met ons mee hupst.
Van Cibodas gaan we 's avonds terug naar Cipanas en verder naar Cianjur en dan naar Bandung. Een erg lang en vermoeiende reis, maar in Bandung een mooi hotel gevonden nadat we de taxichauffeur 20.000Rp ipv 70.000Rp hebben gegeven en flink ruzie hebben gemaakt.
Zaterdag 13/7
Vroeg op om de trein naar Yogyakarta te nemen, want Bandung is ook een vieze, drukke, nare stad. De trein bleek echter al vertrokken; we kunnen pas om 15.30u weg. Edward werd gek en stelde voor om de hele ochtend en middag op het station te wachten, maar Suus bracht ons naar Dago, 10km buiten de stad op de top van een heuvel (waar Edward weer kon ademen). Hier zagen we de grootste spinnen ever (zo groot als je gezicht). Edward haalde zijn camera tevoorschijn terwijl Suus peentjes zweette van angst. Daarna liepen we naar een oud koloniaal Hollands theehuis om daar de middag door te komen en wat te eten.
Om 1400u vertrekken we weer terug naar het station; dan zijn we ruim op tijd dachten we. Niets bleek minder waar: het verkeer stond overal vast. We besluiten uit de minibus te jumpen en te gaan rennen. Suus brak daarbij nog even een zijspiegel van een dure in de file staande auto af. Doorgerend en niet achtervolgd.
Trein gehaald! Net op tijd.
Om 23.30u aangekomen in Yogya. Wat een verademing. Rustig, prettig, fijne sfeer. Nu nog even een hostel zoeken.
We slapen in de kampung van Sosrowijayan.
Zondag 14/7
Vroeg opgestaan om een wandeltoer te doen door de stad. Mensen zijn veel minder pushy hier en iedereen lijkt meer bezig te zijn met cultuur dan met toeristen oplichten of lastig vallen. We lopen honderden meters langs marktkraampjes met batik. Hierna bezoeken we Vredeburg, een oud Hollands fort. We vervolgen onze weg naar het kraton, het paleis van de sultan van deze stad. Maar we keken het meest uit naar de vogelmarkt. Deze was echter verplaatst/weg...dus hebben we ons blij gemaakt met wandeling door het vervallen zwembadencomplex van de sultan, waar zijn 1000 vrouwen konden badderen terwijl hij van een balkon toekeek.
Op de terugweg naar het hotel 1 souvenir aangeschaft. Na een korte stop in het hotel, besloten we dat het een mooie dag was om.. Lava te zien! We nemen openbaar vervoer naar Kaliurang, een dorpje aan de voet van de Gunung Merapi. Het is een heel gedoe om er te komen want we hadden de laatste minibus gemist, maar intussen zijn we zo bedreven met reizen in Indonesië dat we er toch komen. Wanneer we aankomen is het bijna donker, en de toegang is gesloten. Edward voelt zich adventurous en stelt voor om even snel over het 1.5m hoge hekje te klimmen voor wat foto's, maar dat gaat er bij Suzanne niet in. Maar wat nu: er komen geen bussen of taxi's meer, maar onze spullen staan in Yogya. In het pikkedonker een slaapplek gezocht in het dorp (lang leve Google maps) en gevonden: ook nog eens met een dikke discount. Goed opgelost.
Maandag 15/7
Meteen om 7u ontbeten om vervolgens de Gunung Merapi te trotseren. Het pad bestaat voornamelijk uit weggesleten modder, boomwortels en woekerende jungle planten (en heel veel muggen!). Het lijkt alsof er in geen jaren iemand geweest is... Maar we zetten stug door en na een klim van 1400m worden we beloond met een prachtig uitzicht over de vulkaan en de hele vallei. Helaas geen lava te zien. We zitten op n verkeerde top ofzo... arme edje!
Met de minibus terug naar Yogyakarta en snel naar t hostel om te zien of onze backpacks er nog zijn: niets aan t handje!
Meteen weer door naar Prambanan: een 9de-eeuws hindu tempel complex. Dit is het mooiste wat we tot nu toe hebben gezien!!!! Tot zonsondergang blijven rondhangen en savonds terug in Yogya heerlijke kip/vis gegeten op straat. Wat een dag!
Dinsdag 16/7
Met het openbaar vervoer naar het uber toeristische borobudur. We komen twee Slowaken tegen en edward weet natuurlijk weer een discount voor de bus voor ons 4en te regelen. Borobudur is minder indrukwekkend dan Prambanan (volgens ed, Suus vindt allebei super!) maar het gebied en de sfeer is heerlijk, tussen de rijstvelden en van verre de boeddhistische gonggeluiden. Na een heel gedoe met al die verschillende bussen weer naar Yogya. We lopen de Jl malioboro af (hoofdstraat Yogya) en kopen lekkere loempia's (Suus en loempia's, wie had dat gedacht!?) op weg naar t museum waar we een wayang kulit voorstelling gaan kijken.
Woensdag 17/7
Het plan was om naar het dieng plateau te gaan en daar vanaf de vulkaan een zonsopgang te aanschouwen. We komen er gelukkig op tijd achter dat de vulkaan te actief is en daarom niemand in de buurt mag komen. We maken plannen om naar Solo te gaan, maar lezen in de lonely planet dat dit een fundi nest is, zelfs voor Indonesische begrippen. Omdat we niet met stokken geslagen of gestenigd willen worden, besluiten we naar de zuidkust te reizen. We gaan naar Parangtritis (soort van Katwijk aan zee).
Met de bus daar gekomen. Het is uitgestorven, maar we willen hier toch overnachten. De eerste kamer was veel te duur, bij de tweede hadden we betaald en zagen we een berg levende, rennende kakkerlakken en bedwantsen onder het matras (Edward met de smoes: 'allergic, allergic' geld terug geëist), de derde kamer was duur plus kakkerlakken en bedwantsen. Toen we bijna bedachten dat we terug zouden gaan na de strandwandeling, vonden we tenslotte de 4e kamer. Heel basic maar aan het strand, goedkoop en een lieve Javaanse eigenaresse die ontzettend lekker kon koken. De nacht was zwaar: nu weten we dat bedden gemaakt van steen en het ontbreken van stromend water niks voor ons is.
Donderdag 18/7
Vandaag zijn we vroeg terug gegaan naar Yogya, onze lievelingsstad. We zitten nu in het hostel even bij te komen. Straks gaan we eindelijk ontbijten, want oh ja, die ramadan...geen pretje. Het is niet makkelijk om aan eten te komen en tegelijk willen we ook niet als asociale toeristen gedragen zoals de Fransen die we hier zien. Vandaag gaan we lekker in Yogya doorbrengen en het wat rustiger aan doen, omdat we eigenlijk maar heel weinig tijd stil zitten. Morgenochtend gaan we waarschijnlijk naar Kota Gede, het befaamde zilverstadje 5km van Yogya. 'S avonds vliegen we naar Bali om met Whitney te meeten. We uploaden zo ook wat foto's. De volgende update volgt weer snel!
Liefs
Suus en ed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
